Koe vermist

Op zaterdag 17 maart mocht de eerste koppel jongvee (vaarzen van ongeveer een jaar oud) naar buiten, best vroeg dit voorjaar, vanwege het mooie weer. We hebben ze naar een dijk in de buurt van de Muidenweg die langs het Veerse Meer loopt gebracht. Op die dijk is ook een wandelpad. De dag erna kregen we een telefoontje van de politie dat de vaarzen langs de Muidenweg liepen. Wat was het geval: Van twee kanten liep er een groep wandelaars op de dijk. De vaarzen voelden zich in het nauw gedreven en waren over de draad heen gesprongen. Het lukte uiteindelijk om de vaarzen weer bij elkaar te krijgen in de vangkooi van de wei langs het Veerse Meer waar de andere Herefords lopen. Maar 1 vaars, Marina, konden we niet vinden. De volgende dag heeft Frans overal gezocht, maar zonder resultaat. Het is ook zo’n enorm groot gebied. Op dinsdagochtend ging Frans weer zoeken en zag toen op het strand achterin het natuurgebied pootafdrukken staan die stopten bij het water. Het water is daar ongeveer 80-90 cm diep, Frans is er doorheen gewaad naar een eiland. Marina tussen de koeienDaar ging het spoor weer verder. Frans kon het spoor helemaal volgen op het strand rond het eiland en…, achterop het eiland stond de vaars onder een struik! Gelukkig zag ze er nog gezond uit. Maar, er is daar alleen zout water. Zout water kan niet worden gedronken. Toen was het probleem om haar weer terug naar het vasteland te krijgen. Na een belronde naar diverse instanties werden we verwezen naar de KNRM en die heeft ons met vijf man geholpen om de vaars door het water heen te helpen. Zie hier het rapport van de KNRM met foto’s. Mannen van de KNRM: Heel hartelijk bedankt! Nu is onze vaars dus tussen de zoogkoeien in het natuurgebied bij het Veerse Meer terechtgekomen, en gelukkig gaat het daar goed met haar.